این غم بدان کشیدم

یارا  زگوشه چشم این غم بدان کشیدم

با عشق به روز دیدار من این گمان کشیدم

که وصل کنم دل از مهرسوزانده جان صفا دم

باشد که مرهم من این درد به ان کشیدم

باز هم شکن نوایم گو عاشقی روا نیست

سیر و سلو کت از عشق نگو به جان کشیدم

ای بهتریم امیدم به خاک غم وصله ام

شادم  کن از وفایت صبر زمان کشیدم

من تا صحر به عشقم خوابم حرام بکردم

بحر تو یار بگردیم بر عشق خزان کشیدم

بی خواب عشق نمیرم بر سوز مستت از دم

یاد خوشی که بردم از این توان کشیدم

ازسر به مهر خوش نیست ای ناز جان سنایم

                          زیبا کنم به مهرت بی عشق زیان کشیدم